scatenacciare
Italian
Etymology
From s- + catenaccio + -are.
Verb
scatenacciàre (first-person singular present scatenàccio, first-person singular past historic scatenacciài, past participle scatenacciàto, auxiliary avére)
- to unbolt
Conjugation
Conjugation of scatenacciàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | scatenacciàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | scatenacciàndo | |||
| present participle | scatenacciànte | past participle | scatenacciàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | scatenàccio | scatenàcci | scatenàccia | scatenacciàmo | scatenacciàte | scatenàcciano |
| imperfect | scatenacciàvo | scatenacciàvi | scatenacciàva | scatenacciavàmo | scatenacciavàte | scatenacciàvano |
| past historic | scatenacciài | scatenacciàsti | scatenacciò | scatenacciàmmo | scatenacciàste | scatenacciàrono |
| future | scatenaccerò | scatenaccerài | scatenaccerà | scatenaccerémo | scatenacceréte | scatenaccerànno |
| conditional | scatenaccerèi | scatenaccerésti | scatenaccerèbbe, scatenaccerébbe | scatenaccerémmo | scatenacceréste | scatenaccerèbbero, scatenaccerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | scatenàcci | scatenàcci | scatenàcci | scatenacciàmo | scatenacciàte | scatenàccino |
| imperfect | scatenacciàssi | scatenacciàssi | scatenacciàsse | scatenacciàssimo | scatenacciàste | scatenacciàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| scatenàccia | scatenàcci | scatenacciàmo | scatenacciàte | scatenàccino | ||
| negative imperative | non scatenacciàre | non scatenàcci | non scatenacciàmo | non scatenacciàte | non scatenàccino | |