schaap
See also: Schaap
Dutch
Etymology
From Middle Dutch schâep, from Old Dutch skāp, scāp, from Proto-West Germanic *skāp, from Proto-Germanic *skēpą.
Pronunciation
- IPA(key): /sxaːp/
Audio (Belgium): (file) Audio (Netherlands): (file) - Hyphenation: schaap
- Rhymes: -aːp
Noun
schaap n (plural schapen, diminutive schaapje n)
- sheep (a woolly ruminant animal of the genus Ovis)
- Slaap, kindje, slaap, / daar buiten loopt een schaap. (nursery rhyme)
- Sleep, baby, sleep, / a sheep walks outside.
- Schaapje, schaapje, heb je witte wol? (nursery rhyme)
- Little sheep, little sheep, do you have white wool?
- (figurative, derogatory or endearing) someone with very curly hair
- sheep (unthinking follower)
- (Christianity) a member of a priest's or minister's congregation
Derived terms
- als er een schaap over de dam is, volgen er meer
- dikhoornschaap
- huisschaap
- melkschaap
- schaapachtig
- schaapskooi
- schaapsvlies
- schapenkaas
- schapenstal
- schapenteek
- schapenvlies
- zijn schaapjes op het droge hebben
Descendants
- Afrikaans: skaap
- Berbice Creole Dutch: skapu
- Jersey Dutch: sxâp
- Negerhollands: skaap, skap
- Sranan Tongo: skapu
- Aukan: sikapu
- Saramaccan: sikáfu, sikápu
- → Lokono: sjikapoe, shikápo
- → Warao: sikabo