schromieć

Polish

From s- +‎ chromieć.

schromieć pf (imperfective chromieć)

(intransitive, archaic) to become lame, to develop a limp
Synonyms: (obsolete) ochromieć, okuleć

Conjugation of *schromieć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		schromieć
future tense	1^st	schromieję			schromiejemy
	2^nd	schromiejesz			schromiejecie
	3^rd	schromieje			schromieją
	impersonal	schromieje się
past tense	1^st	schromiałem, -(e)m schromiał	schromiałam, -(e)m schromiała	schromiałom, -(e)m schromiało	schromieliśmy, -(e)śmy schromieli	schromiałyśmy, -(e)śmy schromiały
	2^nd	schromiałeś, -(e)ś schromiał	schromiałaś, -(e)ś schromiała	schromiałoś, -(e)ś schromiało	schromieliście, -(e)ście schromieli	schromiałyście, -(e)ście schromiały
	3^rd	schromiał	schromiała	schromiało	schromieli	schromiały
	impersonal	schromiano
conditional	1^st	schromiałbym, bym schromiał	schromiałabym, bym schromiała	schromiałobym, bym schromiało	schromielibyśmy, byśmy schromieli	schromiałybyśmy, byśmy schromiały
	2^nd	schromiałbyś, byś schromiał	schromiałabyś, byś schromiała	schromiałobyś, byś schromiało	schromielibyście, byście schromieli	schromiałybyście, byście schromiały
	3^rd	schromiałby, by schromiał	schromiałaby, by schromiała	schromiałoby, by schromiało	schromieliby, by schromieli	schromiałyby, by schromiały
	impersonal	schromiano by
imperative	1^st	niech schromieję			schromiejmy
	2^nd	schromiej			schromiejcie
	3^rd	niech schromieje			niech schromieją
anterior adverbial participle		schromiawszy
verbal noun		schromienie

adjective

nouns

verb