sebze
Crimean Tatar
Etymology
Pronunciation
- Hyphenation: seb‧ze
Noun
sebze
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sebze | sebzeler |
| genitive | sebzeniñ | sebzelerniñ |
| dative | sebzege | sebzelerge |
| accusative | sebzeni | sebzelerni |
| locative | sebzede | sebzelerde |
| ablative | sebzeden | sebzelerden |
Derived terms
- sebze anbarı
- sebzeci
- sebzecilik
References
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish سبزه (sebze), from Classical Persian سبزه (sabza). Nişanyan proposes Persian سبزی (sabzi, “greenness”) instead. In either case, from Classical Persian سبز (sabz, “green”).
Pronunciation
Audio: (file)
Noun
sebze (definite accusative sebzeyi, plural sebzeler)
- vegetable (a plant raised for some edible part of it)
- Synonyms: yeşillik, göverti (dialectal), göveri (dialectal), zerzevat
Derived terms
- sebzeci
References
- Kélékian, Diran (1911) “سبزه”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 663
- Nişanyan, Sevan (2002–) “sebze”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “سبزه”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1035
- Redhouse, James W. (1890) “سبزی”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1035