semisepultus
Latin
Etymology
From sēmi- (“half”) + sepultus (“buried”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [seː.mɪ.sɛˈpʊɫ.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [se.mi.s̬eˈpul̪.t̪us]
Adjective
sēmisepultus (feminine sēmisepulta, neuter sēmisepultum); first/second-declension adjective
- half-buried
- 43 BCE – c. 17 CE, Ovid, The Heroines 1.55–56:
- sēmisepulta virum curvīs feriuntur arātrīs
ossa, ruīnōsās occulit herba domōs.- Half-buried bones of heroes are struck by the curving plough, and grass conceals the ruined houses.
- sēmisepulta virum curvīs feriuntur arātrīs
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sēmisepultus | sēmisepulta | sēmisepultum | sēmisepultī | sēmisepultae | sēmisepulta | |
| genitive | sēmisepultī | sēmisepultae | sēmisepultī | sēmisepultōrum | sēmisepultārum | sēmisepultōrum | |
| dative | sēmisepultō | sēmisepultae | sēmisepultō | sēmisepultīs | |||
| accusative | sēmisepultum | sēmisepultam | sēmisepultum | sēmisepultōs | sēmisepultās | sēmisepulta | |
| ablative | sēmisepultō | sēmisepultā | sēmisepultō | sēmisepultīs | |||
| vocative | sēmisepulte | sēmisepulta | sēmisepultum | sēmisepultī | sēmisepultae | sēmisepulta | |
References
- semisepultus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- semisepultus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “semisepultus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press