sjóður

Icelandic

Etymology

From Old Norse sjóðr, from Proto-Germanic *seudaz, cognate with Lithuanian siūdas. Originally a nominalized past participle of Proto-Indo-European *syuh₁- (“to sew”) (Proto-Germanic *siwjaną).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsjouːðʏr/
    Rhymes: -ouːðʏr

Noun

sjóður m (genitive singular sjóðs, nominative plural sjóðir)

  1. money bag
  2. fund

Declension

Declension of sjóður (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative sjóður sjóðurinn sjóðir sjóðirnir
accusative sjóð sjóðinn sjóði sjóðina
dative sjóði, sjóð sjóðnum, sjóðinum sjóðum sjóðunum
genitive sjóðs sjóðsins sjóða sjóðanna

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.