sjóntaug
Icelandic
Etymology
From sjón (“vision”) + taug (“nerve”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsjoun.tʰøyːɣ/
Noun
sjóntaug f (genitive singular sjóntaugar, nominative plural sjóntaugar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sjóntaug | sjóntaugin | sjóntaugar | sjóntaugarnar |
| accusative | sjóntaug | sjóntaugina | sjóntaugar | sjóntaugarnar |
| dative | sjóntaug | sjóntauginni | sjóntaugum | sjóntaugunum |
| genitive | sjóntaugar | sjóntaugarinnar | sjóntauga | sjóntauganna |