skán
Icelandic
Etymology
From Proto-Germanic *skēnō.
Pronunciation
- IPA(key): /skauːn/
- Rhymes: -auːn
Noun
skán f (genitive singular skánar, nominative plural skánir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skán | skánin | skánir | skánirnar |
| accusative | skán | skánina | skánir | skánirnar |
| dative | skán | skáninni | skánum | skánunum |
| genitive | skánar | skánarinnar | skána | skánanna |