skítur

See also: skitur

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsciːtʏr/
    Rhymes: -iːtʏr

Etymology 1

From Old Norse skítr, from Proto-Germanic *skītaz, *skitiz. Compare Norwegian and Swedish skit, Danish skid.

Noun

skítur m (genitive singular skíts, nominative plural skítir or skítar)

  1. (uncountable, vulgar) shit, dung
  2. (countable, vulgar) a piece of shit
  3. (uncountable, vulgar) dirt, filth
Declension
Declension of skítur (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative skítur skíturinn skítir, skítar skítirnir, skítarnir
accusative skít skítinn skíti, skíta skítina, skítana
dative skít skítnum skítum skítunum
genitive skíts skítsins skíta skítanna
Derived terms
  • hundaskítur
  • kattaskítur
  • skítlegur
  • skítsæmilegur

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)

Etymology 2

Verb

skítur

  1. second-person singular present indicative of skíta
  2. third-person singular present indicative of skíta