skadedjur
Swedish
Etymology
skada (“damage”) + -e- + djur (“animal”)
Noun
skadedjur n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | skadedjur | skadedjurs |
| definite | skadedjuret | skadedjurets | |
| plural | indefinite | skadedjur | skadedjurs |
| definite | skadedjuren | skadedjurens |
See also
- ogräs (“weed”)
- skadeinsekt (“pest insect, vermin”)