skadeskjuta
Swedish
Etymology
skada (“injure”) + -e- + skjuta (“shoot”)
Verb
skadeskjuta (present skadeskjuter, preterite skadesköt, supine skadeskjutit, imperative skadeskjut)
- to shoot so as to accidentally wound rather than kill (an animal, during hunting)
- en skadeskjuten älg
- a wounded moose
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | skadeskjuta | skadeskjutas | ||
| supine | skadeskjutit | skadeskjutits | ||
| imperative | skadeskjut | — | ||
| imper. plural1 | skadeskjuten | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | skadeskjuter | skadesköt | skadeskjuts, skadeskjutes | skadesköts |
| ind. plural1 | skadeskjuta | skadesköto | skadeskjutas | skadeskötos |
| subjunctive2 | skadeskjute | skadesköte | skadeskjutes | skadeskötes |
| present participle | skadeskjutande | |||
| past participle | skadeskjuten | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.