skambinti
Lithuanian
Etymology
Related to skambė́ti (“to ring out”).[1]
Pronunciation
Verb
skam̃binti (third-person present tense skam̃bina, third-person past tense skam̃bino)
(transitive) [with dative]
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | skam̃binu | skam̃bini | skam̃bina | skam̃biname, skam̃binam |
skam̃binate, skam̃binat |
skam̃bina | |
| past | skam̃binau | skam̃binai | skam̃bino | skam̃binome, skam̃binom |
skam̃binote, skam̃binot |
skam̃bino | ||
| past frequentative | skam̃bindavau | skam̃bindavai | skam̃bindavo | skam̃bindavome, skam̃bindavom |
skam̃bindavote, skam̃bindavot |
skam̃bindavo | ||
| future | skam̃binsiu | skam̃binsi | skam̃bins | skam̃binsime, skam̃binsim |
skam̃binsite, skam̃binsit |
skam̃bins | ||
| subjunctive | skam̃binčiau | skam̃bintum, skam̃bintumei |
skam̃bintų | skam̃bintumėme, skam̃bintumėm, skam̃bintume |
skam̃bintumėte, skam̃bintumėt |
skam̃bintų | ||
| imperative | — | skam̃bink, skam̃binki |
teskam̃bina, teskam̃binie |
skam̃binkime, skam̃binkim |
skam̃binkite, skam̃binkit |
teskam̃bina, teskam̃binie | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
References
- ^ Fraenkel, Ernst (1955, 1962–1965) “skambė́ti”, in Litauisches etymologisches Wörterbuch, volume II, Heidelberg-Göttingen: Carl Winter and Vandenhoeck & Ruprecht, page 795