skapucieć

From s- +‎ kapucieć.

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /skaˈpu.t͡ɕɛt͡ɕ/
• (Lesser Poland):
  • (Podegrodzie) IPA^(key): /skaˈpu.t͡ɕɛt͡ɕ/

skapucieć pf (imperfective kapucieć)

1. (intransitive, Chełmno, Podegrodzie) to go kaput (to decay, to wither)

• Gustaw Pobłocki (1887) “skapucieć”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 142
• Karol Mátyás (1891) “skapucieć”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 329