skattur
Faroese
Etymology
From Old Norse skattr, from Proto-Germanic *skattaz.
Noun
skattur m (genitive singular skats, plural skattir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skattur | skatturin | skattir | skattirnir |
| accusative | skatt | skattin | skattir | skattirnar |
| dative | skatti | skattinum | skattum | skattunum |
| genitive | skats | skatsins | skatta | skattanna |
Icelandic
Etymology
From Old Norse skattr, from Proto-Germanic *skattaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskahtʏr/
- Rhymes: -ahtʏr
Noun
skattur m (genitive singular skatts, nominative plural skattar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skattur | skatturinn | skattar | skattarnir |
| accusative | skatt | skattinn | skatta | skattana |
| dative | skatti | skattinum | sköttum | sköttunum |
| genitive | skatts | skattsins | skatta | skattanna |
Derived terms
- greiða skatt (“to pay taxes”)
- leggja skatt á eitthvað (“to tax something, to levy a tax on something”)
See also
- skattlagning
- tekjuskattur
- útsvar