skelle
West Frisian
Etymology
From Old Frisian skelda, from Proto-Germanic *skeldaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskɛlə/
Verb
skelle
Inflection
| Strong class 3 | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | skelle | |||
| 3rd singular past | skold | |||
| past participle | skolden | |||
| infinitive | skelle | |||
| long infinitive | skellen | |||
| gerund | skellen n | |||
| auxiliary | hawwe | |||
| indicative | present tense | past tense | ||
| 1st singular | skel | skold | ||
| 2nd singular | skelst | skoldst | ||
| clitic form | skelsto | skoldsto | ||
| 3rd singular | skelt | skold | ||
| plural | skelle | skolden | ||
| imperative | skel | |||
| participles | skellend | skolden | ||
Derived terms
Further reading
- “skelle (I)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011