skrinna
Swedish
Verb
skrinna (present skrinnar, preterite skrinnade, supine skrinnat, imperative skrinna)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | skrinna | skrinnas | ||
| supine | skrinnat | skrinnats | ||
| imperative | skrinna | — | ||
| imper. plural1 | skrinnen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | skrinnar | skrinnade | skrinnas | skrinnades |
| ind. plural1 | skrinna | skrinnade | skrinnas | skrinnades |
| subjunctive2 | skrinne | skrinnade | skrinnes | skrinnades |
| present participle | skrinnande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.