smilovat

Czech

Etymology

From s- +‎ milovat.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈsmɪlovat]

Verb

smilovat pf

  1. to show mercy

Conjugation

Conjugation of smilovat
infinitive smilovat, smilovati active adjective smilovavší


verbal noun smilování passive adjective smilovaný
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person smiluji,
smiluju (coll.)
smilujeme smilujme
2nd person smiluješ smilujete smiluj smilujte
3rd person smiluje smilují,
smilujou (coll.)

The verb smilovat does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate smiloval smilovali smilován smilováni
masculine inanimate smilovaly smilovány
feminine smilovala smilována
neuter smilovalo smilovala smilováno smilována
transgressives present past
masculine singular smilovav
feminine + neuter singular smilovavši
plural smilovavše

Further reading