smugglare
Swedish
Etymology
Noun
smugglare c
- smuggler (person)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | smugglare | smugglares |
| definite | smugglaren | smugglarens | |
| plural | indefinite | smugglare | smugglares |
| definite | smugglarna | smugglarnas |
Derived terms
- flyktingsmugglare
- knarksmugglare
- människosmugglare
- narkotikasmugglare
- spritsmugglare