sol·licitud
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin sollicitūdō. First attested in the 13th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): (Central) [sul.li.siˈtut]
- IPA(key): (Balearic, Valencia) [sol.li.siˈtut]
Audio (Catalonia): (file)
Noun
sol·licitud f (plural sol·licituds)
- (uncountable) solicitude
- request
- application (a verbal or written request for assistance or employment or admission to a school, course or similar)
- (law) petition
- Synonym: instància
Related terms
References
- ^ “sol·licitud”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
Further reading
- “sol·licitud”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “sol·licitud” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “sol·licitud” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.