solter
Catalan
Etymology
Inherited from Latin sōlitārius (“lonely”) (compare Spanish soltero, Portuguese solteiro). Less likely derived from solt,[1] from the past participle of Old Catalan soldre, from Latin solvere (past participle solutus (“unbound, released, free, at large”)). Compare the doublet solitari.
Pronunciation
- IPA(key): (Central) [sulˈte]
- IPA(key): (Balearic) [solˈte]
- IPA(key): (Valencia) [solˈteɾ]
Audio (Catalonia): (file)
Adjective
solter (feminine soltera, masculine plural solters, feminine plural solteres)
- single, unmarried (of a person)
- free, loose, unattached (of an object)
References
- ^ “solter”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
Further reading
- “solter”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “solter” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “solter” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.