songur
See also: söngur
Faroese
Etymology
From Old Norse sǫngr, from Proto-Germanic *sangwaz.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɔŋɡʊr]
Noun
songur m (genitive singular songs, plural songir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | songur | songurin | songir | songirnir |
| accusative | song | songin | songir | songirnar |
| dative | songi | songinum | songum | songunum |
| genitive | songs | songsins | songa | songanna |