soucit
Czech
Etymology
Deverbal from soucítit.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsou̯t͡sɪt]
Noun
soucit m inan
Declension
Declension of soucit (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | soucit | soucity |
| genitive | soucitu | soucitů |
| dative | soucitu | soucitům |
| accusative | soucit | soucity |
| vocative | soucite | soucity |
| locative | soucitu | soucitech |
| instrumental | soucitem | soucity |
Related terms
Further reading
- “soucit”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “soucit”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “soucit”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025