spór

See also: Appendix:Variations of "spor"

Irish

Etymology

Borrowed from English spore.

Noun

spór m (genitive singular spóir, nominative plural spóir)

  1. (botany) spore

Declension

Declension of spór (first declension)
bare forms
singular plural
nominative spór spóir
vocative a spóir a spóra
genitive spóir spór
dative spór spóir
forms with the definite article
singular plural
nominative an spór na spóir
genitive an spóir na spór
dative leis an spór
don spór 		leis na spóir

Derived terms

References

Polish

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈspur/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ur
  • Syllabification: spór

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *sъporъ.

Noun

spór m inan

  1. argument, conflict
    Synonyms: kłótnia, konflikt, sprzeczka, zatarg
  2. ergot (Claviceps purpurea)
Declension
Declension of spór
singular plural
nominative spór spory
genitive sporu sporów
dative sporowi sporom
accusative spór spory
instrumental sporem sporami
locative sporze sporach
vocative sporze spory
adjectives
verb

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

spór f

  1. genitive plural of spora
    Synonym: spor

Further reading

  • spór in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spór in Polish dictionaries at PWN
  • Stanisław Ciszewski (1909) “spór”, in “Przyczynek do słownika gwary mazowieckiej”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 7, z. 1, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 209
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.