sperans
Latin
Etymology
Present active participle of spērō (“hope”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈspeː.rãːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈspɛː.rans]
Participle
spērāns (genitive spērantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | spērāns | spērantēs | spērantia | ||
genitive | spērantis | spērantium | |||
dative | spērantī | spērantibus | |||
accusative | spērantem | spērāns | spērantēs spērantīs |
spērantia | |
ablative | spērante spērantī1 |
spērantibus | |||
vocative | spērāns | spērantēs | spērantia |
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Albanian: shpresë
- Asturian: esperanza
- Catalan: esperança
- Corsican: spiranza, spranza
- English: esperance
- Friulian: sperance
- Istriot: sparansa
- Italian: speranza, sperante
- Old French: esperance
- Old Galician-Portuguese: asperança, esperança
- Old Occitan: esperanssa
- Occitan: esperança
- Old Spanish: esperança
- Romanian: speranță
- Romansch: speranza, spraunza, speronza, sprànza
- Sardinian: isperànscia, isperàntzia, isperàssia, spiràntzia
- Sicilian: spiranza, spranza
- Venetan: speransa