spirytus

English

Etymology

Borrowed from Polish spirytus. Doublet of spirit, spiritus, sprite, spright, and esprit.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈspɪɹɪtəs/
  • Rhymes: -ɪɹɪtəs
  • Homophone: spiritus

Noun

spirytus (uncountable)

  1. A Polish rectified spirit, used in medicine and for the preparation of alcoholic infusions called nalewka.

Translations

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin spīritus. Doublet of spryt.

Pronunciation

  • IPA(key): /spiˈrɘ.tus/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘtus
  • Syllabification: spi‧ry‧tus

Noun

spirytus m inan (related adjective spirytusowy)

  1. rectified spirit; spirytus (very strong Polish alcohol used in medicine and for the preparation of alcoholic infusions called nalewka)

Declension

Descendants

  • English: spirytus

Further reading

  • spirytus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spirytus in Polish dictionaries at PWN
  • spirytus in PWN's encyclopedia