sponsalicius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [spõː.saːˈlɪ.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [spon.saˈliː.t͡ʃi.us]
Adjective
spōnsālicius (feminine spōnsālicia, neuter spōnsālicium); first/second-declension adjective
- (Late Latin) pertaining to a betrothal, spousal
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | spōnsālicius | spōnsālicia | spōnsālicium | spōnsāliciī | spōnsāliciae | spōnsālicia | |
| genitive | spōnsāliciī | spōnsāliciae | spōnsāliciī | spōnsāliciōrum | spōnsāliciārum | spōnsāliciōrum | |
| dative | spōnsāliciō | spōnsāliciae | spōnsāliciō | spōnsāliciīs | |||
| accusative | spōnsālicium | spōnsāliciam | spōnsālicium | spōnsāliciōs | spōnsāliciās | spōnsālicia | |
| ablative | spōnsāliciō | spōnsāliciā | spōnsāliciō | spōnsāliciīs | |||
| vocative | spōnsālicie | spōnsālicia | spōnsālicium | spōnsāliciī | spōnsāliciae | spōnsālicia | |
Descendants
- → Italian: sponsalizio, sposalizio
References
- “sponsalicius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sponsalicius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ^ Leumann, Manu. 1918. Die Adjektiva auf -ī̆cius. Glotta 9. 131.