sponsatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of spōnsō

Participle

spōnsātus (feminine spōnsāta, neuter spōnsātum); first/second-declension participle

  1. betrothed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative spōnsātus spōnsāta spōnsātum spōnsātī spōnsātae spōnsāta
genitive spōnsātī spōnsātae spōnsātī spōnsātōrum spōnsātārum spōnsātōrum
dative spōnsātō spōnsātae spōnsātō spōnsātīs
accusative spōnsātum spōnsātam spōnsātum spōnsātōs spōnsātās spōnsāta
ablative spōnsātō spōnsātā spōnsātō spōnsātīs
vocative spōnsāte spōnsāta spōnsātum spōnsātī spōnsātae spōnsāta