sprängkraft
Swedish
Etymology
spränga (“blow up”) + kraft (“power, force”)
Noun
sprängkraft c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | sprängkraft | sprängkrafts |
| definite | sprängkraften | sprängkraftens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
spränga (“blow up”) + kraft (“power, force”)
sprängkraft c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | sprängkraft | sprängkrafts |
| definite | sprängkraften | sprängkraftens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |