spreekwoordelijk

Dutch

Etymology

From spreekwoord +‎ -e- +‎ -lijk. Compare German sprichwörtlich.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌspreːkˈʋoːr.də.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: spreek‧woor‧de‧lijk

Adjective

spreekwoordelijk (comparative spreekwoordelijker, superlative spreekwoordelijkst)

  1. proverbial

Declension

Declension of spreekwoordelijk
uninflected spreekwoordelijk
inflected spreekwoordelijke
comparative spreekwoordelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial spreekwoordelijk spreekwoordelijker het spreekwoordelijkst
het spreekwoordelijkste
indefinite m./f. sing. spreekwoordelijke spreekwoordelijkere spreekwoordelijkste
n. sing. spreekwoordelijk spreekwoordelijker spreekwoordelijkste
plural spreekwoordelijke spreekwoordelijkere spreekwoordelijkste
definite spreekwoordelijke spreekwoordelijkere spreekwoordelijkste
partitive spreekwoordelijks spreekwoordelijkers —

Derived terms

  • spreekwoordelijkheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.