sprzeczność

Polish

Etymology

From sprzeczny +‎ -ość.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈspʂɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: sprzecz‧ność

Noun

sprzeczność f

  1. contradiction
    Synonym: antynomia
  2. opposition

Declension

Declension of sprzeczność
singular plural
nominative sprzeczność sprzeczności
genitive sprzeczności sprzeczności
dative sprzeczności sprzecznościom
accusative sprzeczność sprzeczności
instrumental sprzecznością sprzecznościami
locative sprzeczności sprzecznościach
vocative sprzeczności sprzeczności
adjective
adverb
  • sprzecznie
nouns
verbs
  • sprzeciwiać się
  • sprzeciwić się
  • sprzeczać się

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.