stafsetja

Icelandic

Verb

stafsetja (weak verb, third-person singular past indicative stafsetti, supine stafsett)

  1. (orthography) to spell

Conjugation

stafsetja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur stafsetja
supine sagnbót stafsatt
present participle
stafsetjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég stafset stafsatti stafsetji stafsetti
þú stafsetur stafsattir stafsetjir stafsettir
hann, hún, það stafsetur stafsatti stafsetji stafsetti
plural við stafsetjum stafsöttum stafsetjum stafsettum
þið stafsetjið stafsöttuð stafsetjið stafsettuð
þeir, þær, þau stafsetja stafsöttu stafsetji stafsettu
imperative boðháttur
singular þú stafset (þú), stafsettu
plural þið stafsetjið (þið), stafsetjiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
stafsatinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
stafsatinn stafsatin stafsatið stafsattir stafsattar stafsatin
accusative
(þolfall)
stafsatinn stafsatta stafsatið stafsatta stafsattar stafsatin
dative
(þágufall)
stafsöttum stafsatinni stafsöttu stafsöttum stafsöttum stafsöttum
genitive
(eignarfall)
stafsatins stafsatinnar stafsatins stafsatinna stafsatinna stafsatinna
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
stafsatti stafsatta stafsatta stafsöttu stafsöttu stafsöttu
accusative
(þolfall)
stafsatta stafsöttu stafsatta stafsöttu stafsöttu stafsöttu
dative
(þágufall)
stafsatta stafsöttu stafsatta stafsöttu stafsöttu stafsöttu
genitive
(eignarfall)
stafsatta stafsöttu stafsatta stafsöttu stafsöttu stafsöttu

Further reading