stefnandi
Icelandic
Etymology
From stefna (“to sue”) + -andi (“-er”).
Noun
stefnandi m (genitive singular stefnanda, nominative plural stefnendur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | stefnandi | stefnandinn | stefnendur | stefnendurnir |
| accusative | stefnanda | stefnandann | stefnendur | stefnendurna |
| dative | stefnanda | stefnandanum | stefnendum, stefnöndum1 | stefnendunum, stefnöndunum1 |
| genitive | stefnanda | stefnandans | stefnenda, stefnanda1 | stefnendanna, stefnandanna1 |
1Rare/obsolete.