stilet

English

Noun

stilet (plural stilets)

  1. stylet
  2. stiletto

Anagrams

Maltese

Root
s-l-t
6 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstɪ.lɛt/

Verb

stilet (imperfect jistilet)

  1. mediopassive of silet

Conjugation

Conjugation of stilet (Form VIII)
positive forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m stlitt stlitt stilet stlitna stlittu stiltu
f stiltet
imperfect m nistilet tistilet jistilet nistiltu tistiltu jistiltu
f tistilet
imperative stilet stiltu

Romanian

Etymology

Borrowed from French stylet.

Noun

stilet n (plural stilete)

  1. stiletto

Declension

Declension of stilet
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative stilet stiletul stilete stiletele
genitive-dative stilet stiletului stilete stiletelor
vocative stiletule stiletelor