stipulandus
Latin
Etymology
Future passive participle of stipulor
Participle
stipulandus (feminine stipulanda, neuter stipulandum); first/second-declension participle
- which is to be stipulated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | stipulandus | stipulanda | stipulandum | stipulandī | stipulandae | stipulanda | |
| genitive | stipulandī | stipulandae | stipulandī | stipulandōrum | stipulandārum | stipulandōrum | |
| dative | stipulandō | stipulandae | stipulandō | stipulandīs | |||
| accusative | stipulandum | stipulandam | stipulandum | stipulandōs | stipulandās | stipulanda | |
| ablative | stipulandō | stipulandā | stipulandō | stipulandīs | |||
| vocative | stipulande | stipulanda | stipulandum | stipulandī | stipulandae | stipulanda | |