stjörnurökkur
Icelandic
Etymology
From stjarna (“star”) + rökkur (“twilight”).
Noun
stjörnurökkur n (genitive singular stjörnurökkurs, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | stjörnurökkur | stjörnurökkrið |
| accusative | stjörnurökkur | stjörnurökkrið |
| dative | stjörnurökkri | stjörnurökkrinu |
| genitive | stjörnurökkurs | stjörnurökkursins |