stjúpsonur
Icelandic
Etymology
From stjúp- (“step-”) + sonur (“son”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstjuːp.sɔːnʏr/
Noun
stjúpsonur m (genitive singular stjúpsonar, nominative plural stjúpsynir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | stjúpsonur | stjúpsonurinn | stjúpsynir | stjúpsynirnir |
| accusative | stjúpson | stjúpsoninn | stjúpsyni | stjúpsynina |
| dative | stjúpsyni | stjúpsyninum | stjúpsonum | stjúpsonunum |
| genitive | stjúpsonar | stjúpsonarins | stjúpsona | stjúpsonanna |