stríðsmaður
Faroese
Etymology
From Old Norse stríðsmaðr.
Noun
stríðsmaður m (genitive singular stríðsmans, plural stríðsmenn)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | stríðsmaður | stríðsmaðurin | stríðsmenn | stríðsmenninir |
| accusative | stríðsmann | stríðsmannin | stríðsmenn | stríðsmenninar |
| dative | stríðsmanni | stríðsmanninum | stríðsmonnum | stríðsmonnunum |
| genitive | stríðsmans | stríðsmansins | stríðsmanna | stríðsmannanna |