stręczycielski

Polish

Etymology

From stręczyciel +‎ -ski.

Pronunciation

  • IPA(key): /strɛn.t͡ʂɘˈt͡ɕɛl.ski/
  • Rhymes: -ɛlski
  • Syllabification: strę‧czy‧ciel‧ski

Adjective

stręczycielski (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) pimp, procurer
    Synonyms: sutenerski, kuplerski

Declension

Declension of stręczycielski (velar)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative stręczycielski stręczycielska stręczycielskie stręczycielscy stręczycielskie
genitive stręczycielskiego stręczycielskiej stręczycielskiego stręczycielskich
dative stręczycielskiemu stręczycielskiej stręczycielskiemu stręczycielskim
accusative stręczycielskiego stręczycielski stręczycielską stręczycielskie stręczycielskich stręczycielskie
instrumental stręczycielskim stręczycielską stręczycielskim stręczycielskimi
locative stręczycielskim stręczycielskiej stręczycielskim stręczycielskich
nouns
verb

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.