striatellus
Latin
Etymology
From striātus (“striped”) + -ellus (diminutive suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [stri.aːˈtɛl.lʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [st̪ri.aˈt̪ɛl.lus]
Adjective
striātellus (feminine striātella, neuter striātellum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | striātellus | striātella | striātellum | striātellī | striātellae | striātella | |
| genitive | striātellī | striātellae | striātellī | striātellōrum | striātellārum | striātellōrum | |
| dative | striātellō | striātellae | striātellō | striātellīs | |||
| accusative | striātellum | striātellam | striātellum | striātellōs | striātellās | striātella | |
| ablative | striātellō | striātellā | striātellō | striātellīs | |||
| vocative | striātelle | striātella | striātellum | striātellī | striātellae | striātella | |