strumień

See also: Strumień

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish strumień, from Proto-Slavic *strumy.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstru.mjɛɲ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -umjɛɲ
  • Syllabification: stru‧mień

Noun

strumień m inan

  1. brook, stream
  2. flux

Declension

Declension of strumień
singular plural
nominative strumień strumienie
genitive strumienia strumieni
dative strumieniowi strumieniom
accusative strumień strumienie
instrumental strumieniem strumieniami
locative strumieniu strumieniach
vocative strumieniu strumienie

Further reading

  • strumień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strumień in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.