stuldur
Icelandic
Etymology
From Old Norse stuldr, from Proto-Germanic *stuldiz.
Noun
stuldur m (genitive singular stuldar, nominative plural stuldir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | stuldur | stuldurinn | stuldir | stuldirnir |
| accusative | stuld | stuldinn | stuldi | stuldina |
| dative | stuldi | stuldinum | stuldum | stuldunum |
| genitive | stuldar | stuldarins | stulda | stuldanna |