styk

See also: Styk and śtyk

Czech

Etymology

Deverbal from stýkat.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈstɪk]
  • Audio:(file)

Noun

styk m inan

  1. contact, touch
    přijít do styku ― (please add an English translation of this usage example)
  2. communication, intercourse
  3. sexual intercourse
  4. (in the plural) dealings, relations

Declension

Declension of styk (velar masculine inanimate)
singular plural
nominative styk styky
genitive styku styků
dative styku stykům
accusative styk styky
vocative styku styky
locative styku stycích
instrumental stykem styky

Further reading

Middle English

Etymology 1

Noun

styk

  1. alternative form of stiche

Etymology 2

Noun

styk (plural stykkes)

  1. alternative form of stikke

Polish

Etymology

Deverbal from stykać.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈstɘk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘk
  • Syllabification: styk

Noun

styk m inan

  1. contact
  2. point of contact
  3. (Lasovia) soil remover (tool used to remove soil from the plough)
    Synonym: stykot

Declension

Declension of styk
singular plural
nominative styk styki
genitive styku styków
dative stykowi stykom
accusative styk styki
instrumental stykiem stykami
locative styku stykach
vocative styku styki

Derived terms

adjectives
adverb
nouns
nouns
verbs

Further reading

  • styk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • styk in Polish dictionaries at PWN
  • Oskar Kolberg (1865) “styk”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 265
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.