succiduus
Latin
Etymology
succid- (present stem of succidō, “I collapse”, “I sink down”) + -uus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊkˈkɪ.du.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sutˈt͡ʃiː.d̪u.us]
Adjective
succiduus (feminine succidua, neuter succiduum); first/second-declension adjective
- (poetic) sinking down, sinking, failing
- literally
- (transferred sense) faltering, trembling
- (Late Latin) succeeding, taking the place of, substituted, succedaneous
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | succiduus | succidua | succiduum | succiduī | succiduae | succidua | |
| genitive | succiduī | succiduae | succiduī | succiduōrum | succiduārum | succiduōrum | |
| dative | succiduō | succiduae | succiduō | succiduīs | |||
| accusative | succiduum | succiduam | succiduum | succiduōs | succiduās | succidua | |
| ablative | succiduō | succiduā | succiduō | succiduīs | |||
| vocative | succidue | succidua | succiduum | succiduī | succiduae | succidua | |
Synonyms
- (Late Latin: succeeding, succedaneous): succēdāneus
References
- “succiduus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “succiduus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- succiduus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.