suffocatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of suffōcō.
Participle
suffōcātus (feminine suffōcāta, neuter suffōcātum); first/second-declension participle
- choked, stifled, strangled or suffocated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | suffōcātus | suffōcāta | suffōcātum | suffōcātī | suffōcātae | suffōcāta | |
| genitive | suffōcātī | suffōcātae | suffōcātī | suffōcātōrum | suffōcātārum | suffōcātōrum | |
| dative | suffōcātō | suffōcātae | suffōcātō | suffōcātīs | |||
| accusative | suffōcātum | suffōcātam | suffōcātum | suffōcātōs | suffōcātās | suffōcāta | |
| ablative | suffōcātō | suffōcātā | suffōcātō | suffōcātīs | |||
| vocative | suffōcāte | suffōcāta | suffōcātum | suffōcātī | suffōcātae | suffōcāta | |