suficiență
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian sufficienza, from Latin sufficientia.
Noun
suficiență f (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | suficiență | suficiența |
| genitive-dative | suficiențe | suficienței |
| vocative | suficiență, suficiențo | |