sukk
Estonian
Etymology
From Proto-Finnic *sukka, from Proto-Norse. Compare Swedish socka. Ultimately from Latin soccus. Cognate to Finnish sukka, Votic sukkõ, Ingrian sukka, Karelian sukku, and Livonian sukā.
Noun
sukk (genitive suka, partitive sukka)
- (generally in the plural) stocking
Declension
| Declension of sukk (ÕS type 22i/külm, k-ø gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | sukk | sukad | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | suka | ||
| genitive | sukkade | ||
| partitive | sukka | sukki sukkasid | |
| illative | sukka sukasse |
sukkadesse sukisse | |
| inessive | sukas | sukkades sukis | |
| elative | sukast | sukkadest sukist | |
| allative | sukale | sukkadele sukile | |
| adessive | sukal | sukkadel sukil | |
| ablative | sukalt | sukkadelt sukilt | |
| translative | sukaks | sukkadeks sukiks | |
| terminative | sukani | sukkadeni | |
| essive | sukana | sukkadena | |
| abessive | sukata | sukkadeta | |
| comitative | sukaga | sukkadega | |
Ludian
Etymology
From Proto-Finnic *sukka.
Noun
sukk
Compounds
- sukkniegl
References
- Miikul Pahomov (2016) “sukk”, in Учебный словарь литературного людиковского языка[1]
Norwegian Nynorsk
Verb
sukk
- imperative of sukka