suplici
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin supplicium.
Pronunciation
Noun
suplici m (plural suplicis)
Related terms
- suplicar (“to supplicate”)
Further reading
- “suplici”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “suplici”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “suplici” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “suplici” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Romanian
Etymology 1
Verb
suplici
- second-person singular present indicative of suplica
Etymology 2
Noun
suplici f pl
- plural of suplică