suppeditandus
Latin
Etymology
Future passive participle of suppeditō.
Participle
suppeditandus (feminine suppeditanda, neuter suppeditandum); first/second-declension participle
- which is to be sufficed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | suppeditandus | suppeditanda | suppeditandum | suppeditandī | suppeditandae | suppeditanda | |
| genitive | suppeditandī | suppeditandae | suppeditandī | suppeditandōrum | suppeditandārum | suppeditandōrum | |
| dative | suppeditandō | suppeditandae | suppeditandō | suppeditandīs | |||
| accusative | suppeditandum | suppeditandam | suppeditandum | suppeditandōs | suppeditandās | suppeditanda | |
| ablative | suppeditandō | suppeditandā | suppeditandō | suppeditandīs | |||
| vocative | suppeditande | suppeditanda | suppeditandum | suppeditandī | suppeditandae | suppeditanda | |