suppositicius

Latin

Alternative forms

  • suppositītius

Etymology

From suppositus +‎ -īcius.

Pronunciation

Adjective

suppositīcius (feminine suppositīcia, neuter suppositīcium); first/second-declension adjective

  1. substituted (put in place of another)
  2. false, not genuine

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative suppositīcius suppositīcia suppositīcium suppositīciī suppositīciae suppositīcia
genitive suppositīciī suppositīciae suppositīciī suppositīciōrum suppositīciārum suppositīciōrum
dative suppositīciō suppositīciae suppositīciō suppositīciīs
accusative suppositīcium suppositīciam suppositīcium suppositīciōs suppositīciās suppositīcia
ablative suppositīciō suppositīciā suppositīciō suppositīciīs
vocative suppositīcie suppositīcia suppositīcium suppositīciī suppositīciae suppositīcia

Descendants

  • Catalan: supositici
  • English: supposititious
  • Italian: suppositizio

References