suppositicius
Latin
Alternative forms
- suppositītius
Etymology
From suppositus + -īcius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊp.pɔ.sɪˈtiː.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sup.po.s̬iˈt̪iː.t͡ʃi.us]
Adjective
suppositīcius (feminine suppositīcia, neuter suppositīcium); first/second-declension adjective
- substituted (put in place of another)
- false, not genuine
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | suppositīcius | suppositīcia | suppositīcium | suppositīciī | suppositīciae | suppositīcia | |
| genitive | suppositīciī | suppositīciae | suppositīciī | suppositīciōrum | suppositīciārum | suppositīciōrum | |
| dative | suppositīciō | suppositīciae | suppositīciō | suppositīciīs | |||
| accusative | suppositīcium | suppositīciam | suppositīcium | suppositīciōs | suppositīciās | suppositīcia | |
| ablative | suppositīciō | suppositīciā | suppositīciō | suppositīciīs | |||
| vocative | suppositīcie | suppositīcia | suppositīcium | suppositīciī | suppositīciae | suppositīcia | |
Descendants
- → Catalan: supositici
- → English: supposititious
- → Italian: suppositizio
References
- “suppositicius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press