suspicandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of suspicor.
Participle
suspicandus (feminine suspicanda, neuter suspicandum); first/second-declension participle
- which is to be suspected
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | suspicandus | suspicanda | suspicandum | suspicandī | suspicandae | suspicanda | |
| genitive | suspicandī | suspicandae | suspicandī | suspicandōrum | suspicandārum | suspicandōrum | |
| dative | suspicandō | suspicandae | suspicandō | suspicandīs | |||
| accusative | suspicandum | suspicandam | suspicandum | suspicandōs | suspicandās | suspicanda | |
| ablative | suspicandō | suspicandā | suspicandō | suspicandīs | |||
| vocative | suspicande | suspicanda | suspicandum | suspicandī | suspicandae | suspicanda | |